Lumaki ako sa masayang pamilya, at nagpapasalamat ako sa panginoon dahil sila ang pamilya ko. Because all my problems and trials for my life ay tinutulungan nila ako. Swerte siguro ako kasi siguro nakakain ako ng maayos, nakakagalaw, at higit sa lahat ay laki ako sa Christian family. But when I am 7 years old may hinding inaasahan mangyare, my father was died by a gun, pinatay nila ang aking ama ng walang kalaban laban, syempre bilang isang bata diko pa alam ang mga nangyayare nun. Pero narealize ko kung gaano pala kahalaga ang meron kang ama. Gabi gabi nalang naiisip ko yung, palagi kong natatanong sa sarili ko na, bakit nawala pa siya ng maaga. Hindi niya nakita ang anak niya na lumaki, hindi niya pa hinintay makita ang kanyang bunso na lumaki ng maayos at may takot sa Diyos. Bilang isang teenager sa ngayon, mahirap mawalang ng ama lalo na't kung madami kang problema. dahil sa bilang isag teenager ngayon ay madami ka talagang madadaan pagsubok lalo na pag wala ang iyong ama. Lumaki akong ng walang kasandalan ama ngunit kahit wala na akong ama ay mayroon naman akong isang pinakamasaya, pinakamaganda, at syempre kasama sa mga bawat problema at yung ang aking pamilya. Alam niyo wag niyong ikaila ang iyong pamilya dahil bigay yang ng ating Diyos my purpose siguro si Lord dahil naging pamilya mo sila. Bilang isang teenager mararanasan mo lahat ng problema lalo sa love life. Speaking of lovelife aaminin ko di pa ako nagkalovelife pero naranasan ko ng masaktan dahil sa love, syempre sa una masarap pero pag patagal ng patagal sumasakit yan, ito nangligaw ako sa isang babaeng pinagkakatiwalaan ko na di niya ako lolokohin, ang mahirap dun binigay ko lahat-lahat ng effort, speaking of effort mahirap ibigay yan lalo na't mapupunta lang sa wala. binigay ko lahat ng effort ko sa kanya, pero I am expect naman na susuklian niya pero nga nga. mahirap umasa lalo na't sinabi sayo ng babae na mahal ka niya. simula noon pinangako ko sa sarili ko na di ko na ibibigay lahat ng effort ko... mahirap talaga mag sisi sa huli dahil naranasan ko yang kasi bilang isang teenager ay lugmok sa pagmamahal yan. yun parang bang patay na patay sa pagmamahal. at ito isa na akong 4th year student sana magcocollege na ako kaso sa k12 na yan so 2 years pa bago matuntungan ang maging isang college. Oo nga pala pangarap ko maging isang civil engineer.. at ngayong masasabi ko na masaya ako ngayon dahil nandiyan aking pamilya na suporta sa lahat ng aking ginagawa at syempre may binigay na si Lord para sa akin na dapat kong pagingatan hanggan dito nalang ang aking buhay teenager i hope nagustuhan niyo..:) ako nga pala si Dandedios Pascual Jr.. hanggan sa muli salamat............
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento